We volgen de gigantische verbouwing van het prachtige herenhuis uit 1913. In het tweede deel (hier terug te lezen) zijn we meer te weten gekomen over de eindeloze plannen van het creatieve duo. Hoe verging het Sjef en Bob, nu het niet meer bij fantaseren bleef, maar begonnen zijn aan een tijd van ontzéttend veel sloopwerk?
Sjef en Bob hebben zó veel ideeën dat ze na de eerste bezichtiging al direct aan de slag zijn gegaan. Ze waren zo verliefd op het huis, dat ze het een ramp zouden vinden wanneer de koop niet door zou gaan. Vanaf het moment dat ze de sleutel kregen, gingen alle remmen los. De aanloop naar dat moment was natuurlijk ontzettend spannend. Het oude huis werd verkocht (bekijk hier de binnenkijker) en de plannen voor het nieuwe huis werden gemaakt. Hoe ze dit hebben beleefd en wat hun visie is voor dit enorme project lees je vandaag terug in #3 van de reeks ‘Project Noordkade‘.
De plannen voor de uitbouw
Na het volledig strippen van het pand werd de structuur duidelijker, en vooral de grootte van het pand. ‘Jeetje! En we gaan ook nog aanbouwen!’ riep Bob met grote ogen. ‘We hebben met paaltjes en lint de contouren van de uitbouw uitgezet. Veel meten en kijken of dit de juiste verhoudingen waren. Sjef is alles daarna gaan uittekenen. Op basis van het eerdere gemaakte ontwerp hebben we de 3D visuals van de aanbouw en het pand aangepast naar de nieuwe maten en wensen. De raamverdeling 50mm hoger? Beneden een roede of toch boven? Waar komt het licht vandaan? En waar willen we naar de tuin kunnen kijken? Hebben we mooie lijnen? Zijn er leuke doorkijkjes? We proberen met alle details rekening te houden en gaan helemaal op in het ontwerp’.
Isoleren
‘We hebben ervoor gekozen om alle vloeren en plafonds te isoleren in het pand, dit betekent dat alle stoffige, oude houten plankenvloeren eruit moesten. Honderden, misschien wel duizenden, met de hand gesmede spijkers uit 104 jaar oude balken trekken! Daarna heeft Bob alle ruimtes onder de vloeren gestofzuigd. Enkele gemummificeerde knaagdieren en een gemummificeerde kat zijn onze meest bijzondere ontdekkingen in deze ruimtes. Stiekem hoopten we op een mooie waardevolle schat, juwelen, goud of op ten minst wat koper dat verstopt was in de Oorlog’.
“Enkele gemummificeerde knaagdieren en een gemummificeerde kat zijn onze meest bijzondere ontdekkingen.”
Nieuwe kozijnen horen ook bij het isoleren. Tussen de oude kozijnen waren scheuren ontstaan en door al die kieren voelde je de wind letterwijk waaien. Het bedrijf Palmen uit Stramproy heeft de kozijnen met heel veel vakmanschap vervaardigd. Ze zien er echt geweldig uit, helemaal zoals het origineel. We krijgen zo veel energie van zulke mooie en fijne veranderingen!’
Het perfecte plaatje in de badkamer
Terwijl beide heren tot hun knieën in het puin staan, dwalen de gedachte natuurlijk regelmatig af naar de volgende fase, het opbouwen van het huis. Al gauw maakte ze een keuze voor de badkamertegels. Marmer, dat moest het worden! Die keuze was vrij snel gemaakt, maar dan ben je er natuurlijk nog niet. ‘We hebben heel wat uren besteed aan de details, vertelt Bob. Wel of geen of een dubbele band om de visgraad? Waar leggen we visgraad en waar een ‘gewoon’ patroon? Hoe hoog komen de tegels? Het is heel leuk om dit proces samen te doorlopen. Op zolder hebben we regelmatig wat patronen geprobeerd, om zo te kijken wat de mooiste combinatie is. Daarna met de tegels onder de arm de trappen naar beneden en op het balkon bij daglicht nog eens goed kijken. De tegels bleven dan een paar dagen liggen, zodat we steeds weer konden kijken of het naar onze zin was. We spenderen in deze fase heel wat uren op internet. Pinterest is momenteel wel onze grootste vriend’.
Puin, puin en nog eens puin
Ondertussen liggen er ook bergen puin op het terrein. Stapels stenen waar je zo weer een klein huisje van zou kunnen bouwen. ‘Er is veel puin en er zal waarschijnlijk nog wel meer puin komen! Bij de gemeente vroegen ze of we verwachten een sloopvergunning nodig te hebben, x aantal m2 puin. Nee dat verwachte we niet, we gaan veel recyclen, stenen, tegels, kozijnen, deuren, wasbakken en hout voor het tuinvuur. Nee, daar komen we niet aan. Volgens mij hebben we het tienvoudige afgevoerd. Overal bleek een extra vloer, plafond of iets anders onder verstopt te zitten. We hebben van de vorige bewoners een kruiwagen gekregen en daar zijn we ze dankbaar voor. De kruiwagen zag er prima uit, maar na het vullen van de containers heeft hij zijn beste tijd wel gehad. Wat hebben we veel op en neer gelopen!’.
