Ik kan het zelf nog amper geloven. Het is ineens heel snel gegaan allemaal, dus laten we even bij het begin beginnen. Mijn vriend en ik waren al een tijd voorzichtig aan, aan het kijken naar een andere plek om te wonen. We reden af en toe eens door een voor ons onbekende wijk en we hielden Funda nauwlettend in de gaten. Steeds als we iets wilde bezichtigen was het al verkocht nog voor we een afspraak konden maken, dus we kregen steeds meer het gevoel dat het voorlopig niet zou gaan lukken. Gelukkig hadden we ook geen haast. Een wijk die ons erg aansprak werd onder ‘alert’ gezet, maar lange tijd gebeurde er niets. Totdat er ineens 3 huizen te koop stonden, tegelijk! We besloten bij de eerste direct een bezichtiging in te plannen, maar nog voor we goed en wel hadden besproken wat we er nou eigenlijk van vonden, was het al verkocht.
Inmiddels waren we er wel over uit dat dat type huis goed bij ons zou passen. Terwijl we de huizen voor de eerste bezichtiging eigenlijk hadden uitgesloten. Zo zie je maar, je moet gewoon gaan kijken! De wijk vonden we fantastisch en ook in de indeling van het huis konden we ons (na grondige verbouwplannen) goed vinden. Snel daarna volgde bezichtigingen bij woning nummer 2 en 3 van hetzelfde type. Beide woningen lagen iets minder gunstig in de wijk en ik begon steeds meer te balen dat we de eerste zo snel al waren misgelopen. Twee dagen later stond ineens huis nr 4 te koop en moesten we heel snel handelen.
“Het bleef twee weken stil en ondanks dat we bleven fantaseren, hadden we het eigenlijk al uitgesloten”
Diezelfde dag nog regelde we een bezichtiging en we waren het er meteen over eens, de liggen van dit huis was ideaal. Een doodlopende straat aan de voorkant, geen overburen én geen achterburen. Enorm veel groen voor de deur en een vrij ruim en groen perk aan de achterkant. Twee minuten wandelen verder is een losloopgebied voor de hond, met een water waarin hij lekker kan zwemmen. Tien minuten verder wandelen en we staan midden in het bos. Heerlijk! Tien minuten de andere kant op fietsen en we staan midden in het centrum. Het beste van twee werelden, dus. Binnen onze prijscategorie was dit echt een topper wat ons betreft!
Een selectie van een aantal ‘mooie’ prints en materialen in het huis
De vraagprijs stond helaas in geen enkele verhouding met de drie andere, vergelijkbare huizen die te koop stonden. Ze vroegen tienduizenden euro’s meer en de moed zakte ons al snel in de schoenen. De verkoopmakelaar zakte 5.000 euro, maar daarna wilde hij verder niet meer onderhandelen. Het bleef twee weken stil en ondanks dat we bleven fantaseren, hadden we het eigenlijk al uitgesloten. We namen voor een laatste poging nog een aankoopmakelaar in de arm en toen was het, een kleine week later, ineens rond! Ik kon (en kan) het eigenlijk niet geloven!
Het huis is eind jaren 60, begin jaren 70 gebouwd en is nog bijna volledig in originele staat. Er moet dus heel veel aan gebeuren! We zijn druk bezig met alle verbouwplannen, het uitzoeken van een nieuwe keuken, verplaatsen van muren, het tekenen van een mogelijke aanbouw en de uitbreiding van de badkamer. Daarnaast moeten er natuurlijk ook nog tig andere dingen gebeuren, zoals het vervangen van de electra, stucen van alle muren, het verplaatsen van de ketel, etc. De lijst is eindeloos!
De hond voor de deur van het nieuwe huis
Tips en tricks voor alle dingen die er bij komen kijken zijn heel erg welkom! Heb jij spijt van je nieuwe vloer of keuken? Had je achteraf iets anders gedaan? Ik ben heel erg benieuwd! Tips voor fijne winkels (hele land)of kluscontacten (omgeving Eindhoven) zijn ook altijd welkom! Eind deze maand krijgen we de sleutel en kunnen we starten met klussen. Spannend!